یكیاز روضه خوانها میگه یه سئوال ذهن من رو مشغول كرده بود،ایشون میگه من همش ذهنممشغول بود،چرا وقتی حضرت رقیه سلام الله علیها از ناقه افتاد داد نزد این كاروانمتوقف بشه؟شتر كه سرعتی نداره. میگه یه روز دختر بچه ام از رو بلندی به شكم روزمین افتاد،نفسش یه چند لحظه بند اومد،من گریه شدم خانمم گفت:چیزی نشده چرا گریهمیكنی؟ گفتم من جواب روضه ام رو گرفتم،حالا فهمیدم چرا داد نزد.

كاشزجر من و اینقدر رو خار نكشونه

آخهعموم رو نیزه ها نگرونه

نزنمن و حالم بده

خودممیام هولم نده

هركجا نشستی دستات رو بیار بالا،صدا بزن یاحسین،یا حسین......

نزنمن و حالم بده

خودممیام هولم نده

یكیاز روضه خوان های میگه،شب پنجم صفر پیرهن سیاه تنم كردم برم هیئت،یه دختر پنج، ششساله مریض حال داشتم،گفت: بابا كجا میری؟گفتم:دارم میرم هیئت،گفت: مگه الان چهخبره؟ گفتم:شهادت حضرت رقیه است، گفت: بابا رقیه كیه؟ گفتم:دختر امام حسینه،گفت:بابا چند سالشه؟گفتم: هم سن خودته،گفت: بابا منم با خودت میبری؟،گفتم: نهعزیزم تو مریضی،استراحت كن،حالت بهتر بشه، گفت: بابا حالا كه من رو نمیبری باخودت،بهش میگی بیاد كنارم؟ با خودم گفتم: حالا من چی توضیح بدم به این بچه، گفتم:نه،نمیتونه بیاد،گفت: چرا بابا؟ گفتم: اونم مریضه،چرا بابا؟ چی شده؟ گفتم: باباپاهاش درد میكنه. گفت بابا:چرا پاهاش درد میكنه؟ گفتم:رو خارهای بیابون دویده،گفت:بابا چرا رو خارهای بیابون دویده؟ مگه كفش پاش نبوده؟ گفتم نه كفشنداشته،كفشاشو غارت كردن، كفشاشو دزدیده بودند. گفتم : دخترم میذاری من برم،بیچارهام كردی تو؟گفت:آره برو. من خداحافظی كردم، دم در دوباره گفت:بابا،یه سئوال دیگه،سئوالش من رو بیچاره كرد، نشستم دم در شروع كردم به گریه كردن،گفت:بابا كفشاشوغارت كردن، چرا باباش بغلش نمیكرد، بابا من اون روز كفشم گم شده بود تو بغلم كردیبابا، چرا باباش بغلش نكرد.

كاشزجر من و اینقدر رو خار نكشونه

آخهعموم رو نیزه ها نگرونه

نزنمن و حالم بده

خودممیام هولم نده

بیبی رقیه رو بی هوا زدند، مداح یعنی چی؟ شما وقتی خودت میخوای خودت رو بزنی،عصب مغزدستور میده به عضله ی صورت،میگه آمادگیش رو داشته باش، اما یه وقت هست بی هوامیزنه،دختر وسط بیابون افتاده بود،دید یكی داره میاد،خوشحال شد، گفت: اومده من روببره كنار عمه ام، بلند شد،خوشحال شد، یه وقت، دید صورتش میسوزه، یه بیت قدیمیبرات بخونم؟

تابه من رسید بابا،بابا،بابا

موهامو كشید بابا،بابا،بابا

دستمن و بست بابا،بابا،بابا

پهلومو شكست بابا،بابا،بابا

گفتمپهلو،بریم مدینه؟ مادر مادر، مادر مارو هم بی هوا زدند، وقتی یه نامحرم میخواد بامادرت حرف بزنه، مادر به چشم نامحرم نگاه نمیكنه، مادر ما به زمین نگاه میكرد،بهنامحرم نگاه نمیكرد، امام حسن میگه دیدم دست و نانجیب بالا برد، امام صادقمیگه:چنان زد این گوشواره توی گوش مادر شكست.

كاشكیپسر ارشد نبودم ای خدا ای خدا ای خدا

كاشكیراه رفتن بلد نبودم ای خدا ای خدا ای خدا

برایچی؟

شاهدفحش و لگد نبودم ای خدا ای خدا ای خدا

اونقدركشیدم داد و هوار ای خدا ای خدا  ای خدا

دستاتوواسش بالا نیار بی حیا بی حیا بی حیا

روچادر مادر پا نذار بی حیا بی حیا بی حیا

خیلیها اربعین دارن میرن كربلا،به حضرت رقیه سلام الله علیها بگو، عمه ی امامزمان(عج)،امشب با دستای كوچلوت یه كربلا به من بده،  میگه:تو حرم حضرت رقیه سلام الله علیها، یه پیرمرد یه ظرف برداشته بود، یه تیكه نخ،اومد گره بزنه به ضریح، خادمها اجازه نمیدادند، خیلی ناراحت شد،رفتم پیشش ،گفتم:پدر چی شده؟ چرا ناراحتی؟ گفت: نگذاشتند نذرم رو ادا كنم، گفتم:این چه نذریهشما یه ظرف آب برداشتی،میخوای ببندی؟ گفت: من دفعه ی قبل كه اومدم حرم حضرت رقیهسلام الله علیها، بهشون گفتم: خانم به من یه كربلا بده، اگه كربلا بدی، از كربلابرات آب فرات میارم، براش آب فرات آوردم، گفتنم: دیگه فایده نداره، دیگه دیرشد.....

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : 1 فروردين 1388برچسب:پایگاه شعربیت الائمه,جهان میهن,دانلودشعر,نوحه ,سینه زنی ,پایگاه شعربیت الائمه,جهان میهن,دانلودشعر,نوحه ,سینه زنی ,پایگاه شعربیت الائمه,جهان میهن,دانلودشعر,نوحه ,سینه زنی ,پایگاه شعربیت الائمه,جهان میهن,دانلودشعر,نوحه ,سینه زنی ,پایگاه شعربیت الائمه,جهان میهن,دانلودشعر,نوحه ,سینه زنی ,پایگاه شعربیت الائمه,جهان میهن,دانلودشعر,نوحه ,سینه زنی ,پایگاه شعربیت الائمه,جهان میهن,دانلودشعر,نوحه ,سینه زنی ,پایگاه شعربیت الائمه,جهان میهن,دانلودشعر,نوحه ,سینه زنی ,پایگاه شعربیت الائمه,جهان میهن,دانلودشعر,نوحه ,سینه زنی ,پایگاه شعربیت الائمه,جهان میهن,دانلودشعر,نوحه ,سینه زنی ,پایگاه شعربیت الائمه,جهان میهن,دانلودشعر,نوحه ,سینه زنی ,مجتبی رمضانی,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |

شعري كه بر كاشي حرم مطهر حضرت حك شده است

زائرين قبر من اين شـام عـبرتخانـه اسـت

مدفنم آباد و قصر دشـمنم ويـرانه اسـت

دخترى بودم سه سـاله دستــگير وبىپـدر

مرغ بىبـال و پرى را اين قفس كاشانه است

داشتم من بسترى از خاك و بالينى زخـشت

همچو مرغى كو بسا محروم از آب و دانه است

تكيه مىزد او به تخت سلطنت با كبر و وجـد

اين تكبر ظالمـان را عـادت روزانـه اسـت

بر تن رنجور مـن شد كهنـه پيراهـن كـفن

پر شكسته بلبلى را ايـن خــرابه لانه است

محو شد آثـار او تـابنـده شـد آثـار مـن

ذلت او عـزت من هـر دو جـاويدانه است

شعري كه بر كاشي حرم مطهر حضرت حك شده است

آنكو در اين مزار شريـف آرميـده اسـت

ام البكّا رقيه محـنت كشيــده اســت

اين قبر كوچك است از آن طفل خـردسال

كز دهر سالخورده بسى رنـج ديـده است

اينجا زتاب غم دل زينب شـده اسـت آب

بس ناله يـتـيـم بـرادر شنيـده اسـت

اينجـا ز پا فـتاده و او را ربـوده خـواب

طفلى كه روى خــار مـغيلان دويده است

يا رب به جـز رقيــه كدامـين يتيـم را

سر تسكين بديـدن سـر از تـن بريده است

نازم به آنكه هستى خـود داد و از خـداى

روز ازل مـتاع شفـاعت خـريده اسـت

تنهــا زمين نگشتـه عـزا خانـه حـسين

پشت فـلك هـم از غم آن شه خميده است

شهادت حضرت رقیه

يادم بود که رفتي و اصغر بدوش تو

اي ماه خون گرفته که امشب بر آمدي

نازم سرت، به سرکشي دخترآمدي

تو باغبان عشقي و از دشت لاله ها

در پيش يک چمن گل نيلوفر آمدي

دشمن گر فته کلبه ما را ز چهار سو

اي دلنواز من ز کدامين در آمدي

راضي به زحمت تو نبودم کاين چنين

بر ديدن رقيه خود با سر آمدي

جان مني که بر لب من آمدي پدر

عمر مني که گوشه ويران سر آمدي

يادم بود که رفتي و اصغر بدوش تو

اينک چرا بدون علي اصغر آمدي

از بزم ما خرابه نشينان دگر مرو

اي ماه خون گرفته که امشب بر آمدي

زبان حال رقيه بنت الحسين عليه السلام

صبا به پير خرابات از خرابه شام

ببر ز كودك زار، اين جگر گداز پيام

كه اى پدر ز من زار هيچ آگاهى

كه روز من شب تار است و صبح روشن شام

به سرپرستى ما سنگ آيد از چپ و راست

به دلنوازى ماها ز پيش و پس دشنام

نه روز از ستم دشمنان تنى راحت

نه شب ز داغ دل آرامها دلى آرام

به كودكان پدر كشته ، مادر گيتى

همى ز خون جگر مى دهد شراب و طعام>

شهادت حضرت رقیه

چراغ مجلس ما شمع آه بيوه زنان

انيس و مونس ما ناله دل ايتام<

بيت الاحزان مرا امشب صفا دادى پدر

بيت الاحزان مرا امشب صفا دادى پدر

با وصال خويش قلبم را شفا دادى پدر

ز آتش هجران تو يك شب نه هر شب سوختم

خوش به من در كودكى درس وفا دادى پدر

در مناى عشق رفتى يا به قربانگاه خون

جان خود را در ره جانان كجا دادى ، پدر؟

بر عزاداران خود امشب به ويران سرزدى

اجر نيكويى به اين صاحب عزا دادى پدر

من در آغوش تو هر شب داشتم جا مرحبا

خويش را امشب به دامانم تو جا دادى پدر

همره خود بر مرا، تا اهل عالم بنگرند

دخترت را نيز در راه خدا دادى پدر

نظم(ميثم (برد دل از دوستان و شيعيان

كز كرم او را تو طبع دلربا دادى پدر

روز ما در شامتان جز شام ظلمانى نبود

روز ما در شامتان جز شام ظلمانى نبود

اى زنان شام ، اين رسم مهمانى نبود

سنگ باران مسلمان ، آنهم آخر از بالاى بام

اين ستم بالله روا در حق نصرانى نبود

پايكوبى در كنار راس فرزند رسول

با نواى ساز آيين مسلمانى نبود

ما كه رفتيم اى زنان شام نفرين بر شما

ناسزا گفتن سزاى صوت قرآنى نبود<

 >  مردهاتان بر من آوردند هفده دسته گل

دسته گل غير آن سرهاى نورانى نبود

اى زنان شام آتش بر سر ما ريخته

در شما يك ذره خلق و خوى انسانى نبود

 اى زنان شام در اطراف مشتى داغدار

در شما يك ذره خلق و خوى انسانى نبود

اى زنان شام در اطراف مشتى داغدار

جاى خوشحالى و رقص و دست افشانى نبود

اى زنان شام گيرم خارجى بوديم ما

خارجى هم گوشه ويرانه زندانى نبود

طفل ما در گوشه ويران ، دل شب دفن شد

هيچ كس آگاه از اين سر پنهانى نبود

اى سرشك شيعه شاهد باش بر آل رسول

كار ((ميثم )) غير مدح و مرثيت خوانى نبود

> 

فلك خراب شود كاين خرابه بى سقف

چه كرده باتن اين كودكان گل اندام

دريغ و درد كز آغوش نار افتادم

به روى خاك مذلت ، به زير بند لئام

به پاى خار مغيلان ، بهدست بند ستم

ز فرق تا قدم از تازيانه نيلى فام

به روى دست تو طوطى خوش نوا بودم

كنون چو قمرى شوريده ام ميانه دام

به دام تو چو طوطى شكر شكن بودم

بريخت زاغ و زغن زهر تلخم اندر كام

مرا كه حال ز آغاز كودكى اين است

خداى داند و بس تا چه باشدم انجام

هزار مرتبه بدتر ز شام ماتم بود

براى غمزدگان صبح عيد مردم شام

به ناله شررانگيز بانوان حجاز

به نغمه دف و نى شاميان خون آشام

سر تو بر سر نى شمع ، ما چو پروانه

به سوز و ساز زنا سازگارى ايام

شدند پردگيان تو شهره هر شهر

دريغ و درد ز ناموس خاص و مجلس عام

سر برهنه به پا ايستاده سرور دين

يزيد و تخت زر و سفره قمار و مدام

ز گفتگوى لبت بگذرم كه جان به لب است

كراست تاب شنيدن ، كرا مجال كلام ؟

شهادت حضرت رقیه

دوباره از سقيفه دست آن ظالم برون آمد

كه مثل مادرم زهرا ز سيلى پاره شد گوشم

من آن شمعم كه آتش بس كه آبم كرد، خاموشم

همه كردند غير از چند پروانه ، فراموشم

اگر بيمار شد كس گل برايش مى برند و من

به جاى دسته گل باشد سر بابا در آغوشم

پس از قتل تو اى لب تشنه آب آزاد شد بر ما

شرار آتش است اين آب بر كامم ، نمى نوشم

تو را بر بوريا پوشند و جسم من كفن گردد

به جان مادرت هرگز كفن بر تن نمى پوشم

دوباره از سقيفه دست آن ظالم برون آمد

به ضرب تازيانه ، قاتلت مى كرد خاموشم

فراق يار و سنگ اهل شام ، و خنده دشمن

من آخر كودكم ، اين كوه سنگين است بر دوشم

نگاه نافذت با هستى ام امشب كند بازى

گه از تن مى ستاند جان ، گه از سر مى برد هوشم

بود دور از كرامت گر نگيرم دست ((ميثم )) را

غلام خويش را، گر چه گنهكار است ، نفروشم

شهادت حضرت رقیه

سنگین

گرديد فلك و اله و حيران رقيه

گشته خجل او از رخ تابان رقيه

آن زهره جيينى كه شد از مصدر عزت

جبريل امين خادم و دربان رقيه

هم وحش و طيور و ملك و عالم و آدم

هستند همه ريزه خور خوان رقيه

خواهى كه شود مشكلت اندر دو جهان حل

دست طلب انداز به دامان رقيه

جن و ملك و عالم و آدم همه يكسر

هستند سر سفره احسان رقيه

كو ملك يزيد و چه شد آن حشمت و جاهش

اما بنگر مرتبت و شان رقيه

يك شب ز فراق پدرش گشت پريشان

عالم شده امروز پريشان رقيه

ديدى كه چسان كند ز بن كاخ ستم را

در نيمه شب آن دل سوزان رقيه

شهادت حضرت رقیه

پاى گلگون شده از خار مغيلان دارم

رخ نيلى شده از سيلى عدوان دارم

باز خواهم كه جهان يكسره غمخانه كنم

ساز فرياد و فغان از دل ديوانه كنم

جغد وش روى به ويرانه ز كاشانه كنم

گريم آن قدر كه عالم همه ويرانه كنم

كآمد از حالت ويرانه نشينى يادم

وقت آن است كند سيل غمش بنيادم

چون غريبان سرى آواره ز سامان دارم

چون يتيمان دلى آزرده و نالان دارم

چون اسران به كف غصه گريبان دارم

چون نى افتاده به چنگ غم و افغان دارم


 

شهادت حضرت رقیه

بهر طفلى كه يتيم است و غمين است و اسير

ناز پرورد حسين آن شه بى يار ونصير

كيست آن طفل ؟ رقيه ، كه ز جور ايام

همه دم داشت فغان خاصه شبى كان ناكام

به خيال پدر افتاد به ويرانه شام

يادش آمد ز پدر، رفت ز جسمش آرام

خير مقدم چه به جا آمدى ، احسان كردى

چه شد آخر كه زما روى تو پنهان كردى

اى پدر بى تو به ما دست ستم بگشادند

نان و خرما به تصدق به عيالت دادند

درد دل جان پدر با تو فراوان دارم

گاه وصل است و به لب شكوه ز هجران دارم

پاى گلگون شده از خار مغيلان دارم

رخ نيلى شده از سيلى عدوان دارم

غير هر سنگ كه فكندند زهر بام و برم

كس دگر دست نوازش نكشيدى به سرم

هيچ دارى خبر اى جان پدر از دل ما

كه فلك سوخته از برق ستم حاصل ما

داده در گوشه ويرانه ز كين منزل ما

روشن از شعله آه است به شب محفل ما

با پدر گرم فغان بود كه ناگه از خواب

گشت بيدار و نظر كرد ابا چشم پر آب

نه پدر ديد به بالين ، نه به تن طاقت و تاب

ناله سر كرد دگر باره ز هجر رخ باب

گفت عمه پدرم از سفر آمد چون شد

باز گو كز غم او باز دلم پر خون شد

به خدا عمه پدر بود كنون در بر من

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : یک شنبه 29 بهمن 1391برچسب:زینبیون رسالت ,زینبیون , هیئت زینبیون ,عکس تاریخی, شهرمشهد, امام رضا,جهان میهن,عکس تاریخی حرم امام رضا, شهرمشهد,عکس,شعر,شاعر,شعر,اشعارمذهبی , دانلود نوحه ,سینه زنی ,مداحی ,تصاویر,عکس, همه نوع عکس ,خشکل ,زیبا ,سوپرعکس مشهد ,تصاویر,عکس ,عکاس, عکس تاریخی, شهرمشهد, امام رضا,جهان میهن,عکس تاریخی حرم امام رضا, شهرمشهد,عکس,شعر,شاعر,شعر,اشعارمذهبی , دانلود نوحه ,سینه زنی ,مداحی ,تصاویر,عکس, همه نوع عکس ,خشکل ,زیبا ,سوپرعکس مشهد ,تصاویر,عکس ,عکاس, عکس تاریخی, شهرمشهد, امام رضا,جهان میهن ,عکس تاریخی حرم امام رضا, شهرمشهد,عکس,شعر,شاعر,شعر,اشعارمذهبی , دانلود نوحه ,سینه زنی ,مداحی ,تصاویر,عکس, همه نوع عکس ,خشکل ,زیبا ,امام هشتم ,امام رضا,ثامن الحجج ,امام رضا,متن اشعارامام رضا,درباره امام رضا,غریب طوس,,درباره امام رضا,غریب طوس,سوپرعکس مشهد ,تصاویر,عکس ,عکاس, اشعارمذهبی ,شعر,فیلم ,دانلودفیلم ,دانلودنوحه ,مداحی ,محمودکریمی,جوادمقدم ,سلحشور,حدادیان ,منصورارضی ,واعظی ,بهمنی,هلالی ,سینه زنی ,شور,مولودی ,روضه ,سخنرانی,عزاداری,سماواتی,طاهری,بنی فاطمه ,مشهد,دانشگاه,جهان میهن,مسکن,املاک,شهرداری,ملت,ملی,صادرات,سپه,چهارده معصوم,ائمه,پرندگان ,پرنده,حیوانات,طاووس,خرس,تحقیق , تحقیق ,تحقیق,تحقیق دانشگاه ,استان خراسان ,غیرمجاز,مذهبی,سیاسی ,سیاست,مقام معظم رهبری, مراجع,کتاب,دانلودکتاب,حوزه علمیه,مدرسه,شرکت,خریدوفروش,موبایل,بازار,ماشین,خودرو,تهران,اصفهان,بلیت ,هواپیما,جک,طنز,اتوبوس,عیدنوروز,اوقاف,بعثه خراسان,مرجع تقلید,مراجع, وب سايت, ساختمان هوشمند, دسترسي و كنترل از راه دور سيستم هوشمند روشنايي, علی اصغر,ششماهه , علی اصغر متن اشعارعلی اصغر, , علی اصغر,ششماهه , متن اشعارحضرت علی اکبر,حضرت رقیه ,متن اشعارحضرت رقیه ,خرابه شام,سه ساله ,بنت الحسین , , متن اشعارحضرت علی اکبر,حضرت رقیه ,متن اشعارحضرت رقیه ,خرابه شام,سه ساله ,بنت الحسین , , متن اشعارحضرت علی اکبر,حضرت رقیه ,متن اشعارحضرت رقیه ,خرابه شام,سه ساله ,بنت الحسین , , متن اشعارحضرت علی اکبر,حضرت رقیه ,متن اشعارحضرت رقیه ,خرابه شام,سه ساله ,بنت الحسین , , متن اشعارحضرت علی اکبر,حضرت رقیه ,متن اشعارحضرت رقیه ,خرابه شام,سه ساله ,بنت الحسین , , متن اشعارحضرت علی اکبر,حضرت رقیه ,متن اشعارحضرت رقیه ,خرابه شام,سه ساله ,بنت الحسین , , متن اشعارحضرت علی اکبر,حضرت رقیه ,متن اشعارحضرت رقیه ,خرابه شام,سه ساله ,بنت الحسین , , متن اشعارحضرت علی اکبر,حضرت رقیه ,متن اشعارحضرت رقیه ,خرابه شام,سه ساله ,بنت الحسین ,علی اکبر,علی متن اشعارحضرت علی اکبر,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |